Θεωρία

Τι είναι τα τεκμήρια




Μια μικρή ελληνική ιστορία



Συμπληρώνοντας την ετήσια  φορολογική του δήλωση, ο κύριος Παραοικονόμου, αναφέροντας τα περιουσιακά του στοιχεία, δηλώνει ότι έχει στην κατοχή του:
1.
Ένα σπίτι στην Εκάλη, 220 τετραγωνικών μέτρων.
2.
Ένα εξοχικό σπίτι στο Πήλιο, 250 τετραγωνικών μέτρων.
4.
¸íá óêÜöïò 28 ìÝôñùí ãéá ôéò èåñéíÝò äéáêïðÝò.
5.
Ένα μικρό ελικόπτερο για τις γρήγορες μετακινήσεις του.
3.
Ένα αυτοκίνητο 1800 cc.
Και, τέλος, ως ετήσιο εισόδημα δηλώνει το ποσό των 10.800 ευρώ.
Διαβάζοντας αυτή τη φορολογική δήλωση, ο έφορος της περιοχής καλεί τον κύριο Παραοικονόμου και του ανακοινώνει:
"Κύριε Πραοικονόμου, δεν γνωρίζω το πραγματικό σας εισόδημα. Αλλά με βάση τα περιουσικά στοιχεία που δηλώσατε, το ετήσιο εισόδημά σας πρέπει να ανέρχεται στις 180.000 ευρώ, τουλάχιστον".

Ο τρόπος σκέψης



Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ο έφορος το διαβάσαμε:

"... με βάση τα περιουσικά στοιχεία που δηλώσατε, το ετήσιο εισόδημά σας πρέπει να ανέρχεται στις 180.000 ευρώ, τουλάχιστον".


Για τον έφορο --όπως και για κάθε λογικά ενήλικο άνθρωπο-- τα περιουσιακά στοιχεία 1, 2, 3, 4, και 5 αποτελούν τεκμήρια.

Αποτελούν δηλαδή πραγματικά και αδιάσειστα στοιχεία, τα οποία τον οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το ετήσιο εισόδημα του κυρίου Παραοικονόμου δεν μπορεί να είναι 10.800, αλλά τουλάχιστον 180.000 ευρώ. (Διάγραμμα 1)
Διάγραμμα 1

Οι τιμές αγοράς



Αν σας προβληματίζει το συμπέρασμα του εφόρου σχετικά με το ελάχιστο ετήσιο εισόδημα (180.000 ευρώ) του κυρίου Παραοικονόμου, λάβετε υπόψη ότι η αγορά:

  Ενός "μικρού" ελικοπτέρου αγγίζει τις 500.000 ευρώ, και
  Ένός σκάφους (θαλαμηγού, πιο σωστά) 28 μέτρων αγγίζει τα 2.500.000 ευρώ.

Τα τεκμήρια 1-5 λειτουργούν για τον έφορο ως αποδεικτικά μέσα. Λειτουργούν δηλαδή ως μέσα που τον βοηθούν να αποδείξει ότι ο κύριος Παραοικονόμου έχει ετήσιο εισόδημα πολύ μεγαλύτερο των 10.800 ευρώ.

Αναγκαίες ενδείξεις



Στο πρώτο βιβλίο της Ρητορικής (A. Roemer, Teubner, 2η έκδοση (Leipsig 1898/1923) Α΄, 2, 1357b, 5-9), ο Αριστοτέλης ορίζει τα τεκμήρια ως "αναγκαίες ενδείξεις":

"Ονομάζω αναγκαίες τις ενδείξεις (σημεία) από τις οποίες μπορούμε να συνάγουμε συλλογισμό. Γι’ αυτό, μεταξύ των ενδείξεων το τεκμήριο έχει αυτή την ιδιότητα: όταν θεωρηθεί ότι αυτό που ειπώθηκε δεν μπορεί να ανασκευαστεί, τότε λέμε ότι έχει παραχθεί τεκμήριο".

Το τεκμήριο δεν είναι συμπέρασμα!



Το τεκμήριο (ή τα τεκμήρια) αποτελεί αφετηρία για υποστηρίξουμε ένα συμπέρασμα.
Με άλλα λόγια, αποτελεί αφετηρία για να αποδείξουμε μια γνώμη ή μια άποψη.
12 Angry Men - 12 Ένορκοι
Πολύ περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ταινία μπορείτε να διαβάσετε εδώ (στην αγγλική γλώσσα).

Τα αποδεικτικά μέσα στο Δικονομικό δίκαιο



Ο όρος "αποδεικτικά μέσα" χρησιμοποιείται και (ή κυρίως) στη Δικονομία:

  Σε πολιτικές δίκες, στα αποδεικτικά μέσα περιλαμβάνονται: η ομολογία, τα τεκμήρια, η αυτοψία, οι εμπειρογνώμονες (καταθέσεις ή εκθέσεις), οι μάρτυρες, ο όρκος και τα έγγραφα.

  Στις ποινικές δίκες, στα αποδεικτικά μέσα περιλαμβάνονται: οι ενδείξεις, η αυτοψία, η πραγματογνωμοσύνη, η ομολογία του κατηγορουμένου, οι μάρτυρες και τα έγραφα.

Και στις δύο περιπτώσεις τα αποδεικτικά μέσα συγκροτούν το αποδεικτικό υλικό με βάση το οποίο ο δικαστής θα σχηματίσει "δικανική πεποίθηση" σχετικά με την αλήθεια ενός ισχυρισμού.

Μια σημαντική ταινία



Οι "12 Ένορκοι" (12 Angry Men) είναι ταινία του 1957, που σκηνοθέτησε ο Σίντνεϊ Λιούμετ (Sidney Lumet). Η ταινία περιλαμβάνεται στον κατάλογο των 100 καλύτερων όλων των εποχών.

Στην ταινία, 12 ένορκοι καλούνται να αποφασίζουν για την ενοχή ή την αθωότητα ενός δεκαοκτάχρονου ο οποίος κατηγορείται για τη δολοφονία του πατέρα του.

Ενώ στην πρώτη ψηφοφορία οι 11 ένορκοι ψηφίζουν "ένοχος", ο ένορκος 8 (τον υποδύεται ο Χένρι Φόντα) διατυπώνει τις επιφυλάξεις του σχετικά με τον τρόπο αξιολόγησης των τεκμηρίων κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας.
 
Διάγραμμα 2

Ο ρόλος των παραδειγμάτων
σε ένα κείμενο




Τα παραδείγματα σ' ένα κείμενο (σε μια παράγραφο) μπορούν να αξιοποιηθούν άλλοτε με σκοπό να αποσαφηνίσουν μια έννοια που προηγείται, και άλλοτε ως μέσα που υποστηρίζουν μια άποψη, δηλαδή ως τεκμήρια (Διάγραμμα 2).
1.
Ορισμένες οικονομικά και πολιτικά ισχυρές χώρες (Ηνωμένες Πολιτείες, Ρωσία, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία) πρέπει να αναλογιστούν τις ευθύνες τους για τη διόγκωση του μεταναστευτικού ρεύματος προς τη νότια Ευρώπη.
2.
Ορισμένες οικονομικά και πολιτικά ισχυρές χώρες αδιαφορούν για τη διόγκωση του μεταναστευτικού ρεύματος προς τη νότια Ευρώπη. Η εισβολή των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας στο Ιράκ, η υπόθαλψη του εμφυλίου πολέμου στη Συρία από τη Γαλλία, τη Ρωσία και τις ΗΠΑ, καθώς και η διάλυση της Λιβύης αποκαλύπτουν ότι στόχος των οικονομικά ισχυρών δεν είναι η "αποκατάσταση της δημοκρατίας" --όπως ισχυρίζονται--, αλλά ο έλεγχος των πλουσιότατων κοιτασμάτων πετρελαίου της Μέσης Ανατολής και της βόρειας Αφρικής. Τα κύματα των μεταναστών που φτάνουν στις χώρες της νότιας Ευρώπης φαίνεται να αποτελεί δευτερεύον ζήτημα.
Στην περίοδο 1 οι φράσεις μέσα στην παρένθεση αποσαφηνίζουν, διευκρινίζουν την έννοια "ορισμένες οικονομικά ισχυρές χώρες του πλανήτη".
Στην παράγραφο 2, τα παραδείγματα (Η εισβολή... της Λιβύης) λειτουργούν ως τεκμήρια που υποστηρίζουν την άποψη ότι ορισμένες οικονομικά ισχυρές χώρες έχουν άλλες προτεραιότητες και αδιαφορούν για τη διόγκωση του μεταναστευτικού ρεύματος (Διάγραμμα 2).

Πληροφορία και τεκμήριο



Στο διάγραμμα 3 παρουσιάζεται ο τρόπος με τον οποίο αξιοποιούμε μια πληροφορία μετατρέποντάς της σε τεκμήριο, ώστε να υποστηρίξουμε τη γνώμη μας, το συμπέρασμά μας.
Διάγραμμα 3
M
M